Weer een jaar dat ten einde loopt, fuck naarmate de tijd verstrijkt ... Maar we zijn erg blij, 2016 heeft zich heel goed met ons gedragen. We konden een paar maanden thuis genieten, thuis werken en het internet verbeteren, maar we hadden ook tijd om onze reizen te houden, zowel alleen als met familie en vrienden. Hier laten we de samenvatting van onze 2016 in 12 foto's, een snuifje van ons leven gedurende de afgelopen 12 maanden ...
| januari#hogardulcehogar
We hadden geen idee wat 2016 ons zou brengen.We begonnen het jaar in Sigüenza en een paar dagen later gingen we naar Vera, in de buurt van Cabo de Gata, ons kantoor toen we nog steeds zijn. We zijn kort geleden teruggekeerd uit Sri Lanka en we keken uit naar rust, routines, werken en Andalusië wonen, wat, zoals je je kunt voorstellen, geen slechte plek is. Fietstochten genieten van de zon en verlaten stranden, tapas hier, creatieve uitdagingen daar (zoals mijn lieve # 100 dagen van normaliteit) ... Peeeero ... twee weken later hadden we een nieuwe reis geboekt. We zijn verslaafd, er is niets dat we kunnen doen om het te vermijden 😛
| februari #capitalhopping
Na de laatste verjaardagen te hebben gevierd in Hue (Vietnam), Dambulla (Sri Lanka), Queenstown (Nieuw-Zeeland), was het deze keer tijd om kaarsen uit te blazen (liever pizza eten) in Rome, een van onze favoriete steden. En het geschenk eindigde hier niet: we brachten 2 weken door met het verkennen van de hoofdstad van Italië, de hoofdstad van Griekenland en de hoofdstad van Duitsland. Als Rome al verliefd op ons was geworden, hadden we geen idee van de verliefdheid die ons in Griekenland te wachten stond: Athene is ... Athene, ongelooflijk, gewoon ongelooflijk. Berlijn wist echter niet hoe een gat in ons hart te openen (misschien omdat het een beetje koud is, omdat mijn moeder het koud heeft!). Natuurlijk triomfeerde de curryworst met onze maag.
| maart ik #dalealteclado
We keerden terug naar Vera, met het idee om een seizoen stil te blijven. We moesten schrijven, dingen repareren op de blog, we begonnen ook te werken als copywriters voor andere portals, hoe dan ook ... we moesten het toetsenbord raken. En we hebben het gedaan. Alleen, nogmaals, we boekten een andere reis. Ops, we hebben het opnieuw gedaan!
| april #noscomemositalia
Als Italië ons belt, zullen we het zien, er is niets meer om over te praten. En natuurlijk zijn we vertrokken. We bezochten (voor de zoveelste keer) Venetië, waar we de rijkste en goedkoopste gastronomische wereld ontdekten, we genoten van de stad Lety (eh, een van de 100 mooiste dorpen van Italië. Fagagna we houden van je), we herontdekten Udine en keerden terug naar Triëst, De minst Italiaanse Italiaanse stad. April was een tijd voor reünies: een van mijn beste vrienden bij de uni trouwde en we deelden een geweldig moment met veel van onze Padova-collega's.
| mei #toscanamoremio
Toscane was de hoofdrolspeler van onze mei. We schoppen Florence, kilometers en standbeelden, gevels, gekleurde auto's, birra moretti, panoramisch die de hik, markten en snacks wegnemen die buah, vetmesten tot de ziel van hoe rijk ze zijn. En toen huurden we een witte kinderwagen die ons meenam op een roadtrip door de gebieden Chianti, Val d'Orcia en Maremma en Pisa. Toscane was een kleine reizigersdroom die een geweldige bestemming op een afstand onthulde. We zullen het zonder twijfel herhalen.
| juni #vidadehousesitting
Nu dingen zoals ze zijn: we hebben veel geluk. In het algemeen zeg ik (hoewel, als ik de mijne kan zeggen, Roberto nog meer geluk heeft, deze jongen werd geboren met een bloem op de buit). Na de ervaringen met het wonen in Nieuw-Zeeland waren we duidelijk dat we wilden herhalen. Waar? Een van de meest opvallende bestemmingen was het zuiden van Portugal, de Algarve. En ... ja, je raadt het al. Er kwam een huisoppas uit, we vroegen erom en na twee weken waren we in Algoz, heel dicht bij Albufeira, om te zorgen voor twee puppy's de zee van majos (en sommige vogels die we toevallig bij het uitkijken over de koelkast ontdekten, die vogels hebben ook geluk). Het waren 2 intense weken, van wandelingen met Tom en Pegs, excursies naar geweldige stranden en typische dorpjes, zwemmen in het zwembad en nieuwe reizigersprojecten.
| juli #istriaconlospapis
Het nieuwe reizende project was een reis met de ouders van Lety. De bestemming? Kroatië. Toen we het tijdens onze interrail op de Balkan bezochten, leek het een interessant, mooi land met mooie stranden. Dan denken we: “Laura (de moeder van Lety) zal al van Doriano houden, omdat Doriano een reizende ziel heeft en van alles houdt dat meer dan 10 km van haar huis is (ja, voor hem is Cavarzere, de stad waar hij werd geboren, de hoofdstad van de wereld) ”
We brachten 10 dagen door in Pula en dankzij de aanbevelingen van onze airbnb-gastvrouw konden we de beste stranden in de omgeving ontdekken, evenals fantastische dorpen zoals Rovinj en het zogenaamde Kroatische Toscane. Kom op, als u een complete Europese bestemming wilt en vrij lage kosten ... Kroatië! Aarzel niet.
| augustus #dosmochilasenuncrucero
Op een dag in augustus ontvingen we een uitnodiging om een cruiseschip te besturen dat van Venetië naar Rhodos zou varen. We? Op cruise? Hé, en waarom niet? Dus, bijna zonder nadenken, begonnen we aan een kleine reis die ons naar Venetië, Split, Corfu, Santorini, Heraklion en Rhodos bracht. We hadden nog een ander vooroordeel met betrekking tot cruises en jolin, onverklaarbaar vonden we de ervaring zo leuk, dat we het helemaal niet erg zouden vinden het te herhalen. (Als het in het Caribisch gebied nog beter is XD).
| september #madridesmuchamadrid
Op 1 september schopten we door de straten van Madrid, een stad die nooit onze aandacht trok. We hebben het verschillende keren bezocht, maar het is dat Barcelona dan Barcelona is. Deze keer hadden we echter veel gevoel met de hoofdstad. Ze kwamen ons binnen totdat we een tijdje in een flat in Malasaña peeero wilden doorbrengen ... op 25 stapten we in een vliegtuig naar Bangkok. Met de Valerians, Rober's ouders.
| oktober #losvalerianosporasia
We brachten een hele maand met hen door. We bezochten Bangkok, Sukhothai, Chiang Rai, Chiang Mai, Kuala Lumpur, Melaka, Bali en de Gili-eilanden. Angelines en Valeriano genoten veel (hoewel we veel draven) en deze reis hielden we een aantal geweldige herinneringen bij, zoals toen Valeriano een doosje in een hotel opende in de overtuiging dat wat erin zat snoepjes waren en nee, het waren geen XD-snoepjes, of de zonsondergangen van de Gilis, de avonden in het zwembad van Kuala Lumpur, het eerste Thaise pad in de meest armoedige strandbar op Rambuttri Road, de gekke taxichauffeurs in Bangkok, de radijssoep…. Voor het vijfde opeenvolgende jaar stappen we op het Aziatische continent. Zullen we in 2017 op Amerika stappen?
| november #digitalnomads
We verlieten de Valerians in een vliegtuig naar Shanghai (bovenop de armen maakten we ze een tussenstop XD) en gingen we op een andere naar Chiang Mai. We brachten de hele maand november door (ja, we leven weer de Loy Krathong!) In deze stad in het noorden van Thailand en daar waren we zo comfortabel dat het verlaten van onze vloer moeilijk was. Verlaat het zwembad en de motorfiets, Moha (een vriend uit Tokio terwijl we werkten), coffeeshops, markten, de food court van Maya. Buaaaah, ik wil teruggaan. Chiang Mai, als je haar bezoekt als toerist, is het cool, maar als je het van binnenuit leeft ... is het cool!
| december #tailandiaconcolegas
Als we Chiang Mai verlieten, was dat maar om één reden: Soufi. Deze cabroncete is een van onze beste vrienden en uiteindelijk besloot hij ons een bezoek aan Azië te brengen. Met hem verkennen we gebieden die we nog niet kenden als Buriram, in het midden-oosten van Thailand, waar enkele Khmer-cojonuten-tempels zijn en waar we, naast het worden van partners in het hart van zijn voetbalteam, uiteindelijk 3 politiemotorfietsen reden (oog, nee ze namen ons mee naar de tas, we deden alleen "motostop"), of zoals het eiland Koh Mook (+ een excursie naar de prachtige Koh Kradan ... hopelijk zal dat zo blijven over een paar jaar, hoewel we onze twijfels hebben). We bezoeken ook Bangkok (deze keer nemen we de dagen in de hoofdstad met veel rust) en Ao Nang (puff, het toeristencircus is elke dag groter daar ... we zullen je beter vertellen :-p).
Het was een totale reis, maar met Soufi kon het niet anders. We hebben altijd de coole Changs, het alarm om 5 uur, de slangen opgerold, de "je bent voor de gek gehouden" en het straatgevecht (met zelfs haar gescheurd haar) van de dame van de pannenkoeken en de buurman boven 😮 (Felipe , elke keer als we iets vreemds tegenkomen gebeurt er haha).
Natuurlijk Kerstmis thuis. Van waar we nu schrijven. Stelen in Sigüenza en ik in Fagagna. Willen familie, ontspannen, werken, terugkeren naar Vera om onze routines te hervatten. En om het volgende vliegtuig zo snel mogelijk te boeken. Natuurlijk
