DE CHARMANTE BAGAN

“Er zijn opvattingen in de wereld waar men trots op is om tot het menselijk ras te behoren. Bagan bij zonsopgang is een van deze. Op de immense vlakte, alleen gemarkeerd door het stralende argument van de immense Irrawady-rivier, komen de heldere silhouetten van honderden pagoden langzaam tevoorschijn uit de duisternis en mist: elegant, licht, elk als een delicate hymne voor Boeddha. '

Zoals dezeTiziano Terzani Het beschrijft hoe het voelt om de zonsopgang te zien vanaf de top van een van de duizenden pagodes waaruit de schat van Bagan bestaat. En zo hebben we geleefd: iets onvergetelijks, een geschenk dat onbetaalbaar is.

Vanaf de top van de Shwesandaw Paya, om 5 uur 's ochtends kun je alleen de verre gebeden horen van een vrome monnik die je, net als een kantine, een beetje laat voelen in een droomwereld waar realiteit en fantasie lijken te smelten, de hanen zingen, alles is donker en alleen in de verte Je kunt de berg Popa zien die met zijn gouden gouden lichten de lucht oplicht. Plots begint de show, en het verlegen schijnsel van de zon dat achter de wolken verschijnt, geeft je een klein gevoel en tegelijkertijd word je verrast door de grootheid van wat we kunnen doen, vergeet je de vermoeidheid van de gemaakte kilometers, de 4 uur wekker, de vele trappen, liever klimmen, en zelfs je kont doet pijn door de gaten in de stoffige wegen die de tempels verbinden ... dan je vindt de rust van de zintuigen.

Ongelofelijk, er is geen ander woord dat het gevoel kan definiëren dat je voelt als de zon je goedemorgen geeft en voor je het majestueuze landschap van Bagan wordt onthuld. De afgelopen dagen hebben we op onze fietsen gereden, of we de belangrijkste tempels bezochten of verdwaalden in vergeten straten, ja, altijd proberen we de onverzoenlijke Birmese zon te overleven.

De mensen van Bagan zijn erg vriendelijk, dus tussen tempel en tempel is er altijd tijd voor wat chats met een verkoper, en we werden zelfs een vriend: Ih die met haar 20 jaar Birmese cultuur studeert, lakken en zandtekeningen verkoopt en Spaans spreekt . Het was nieuwsgierig om de zonsondergang te zien met haar die in onze taal aan het chatten was.

Iedereen hier probeert je iets te verkopen en als je hem niet kunt betalen omdat "Ik heb hier geen geld", maak je geen zorgen, omdat ze "met je eten in je pension!" of als je niets wilt kopen omdat "ik ben een backpacker en ik heb geen ruimte in mijn rugzak" gebeurt niet na !! Ze nemen armbanden die je altijd kunt dragen of tekeningen die geen ruimte in beslag nemen hehe.

Maar als ze begrijpen dat je niets gaat kopen, spelen ze hun laatste kaart, de uitwisseling van dingen: ze geven je wat je wilt en je geeft ze make-up of parfum. Dat was hoe we onze eerste tanhaka-therapiesessie hadden: ik bracht een lippenstift naar Ih en zij maakte ons de meest authentieke Birmaanse stijl. We konden zien hoe het hout op een oppervlak wrijft en het met water mengt, ze nemen dit merkwaardige zonnescherm en make-up zo typisch weg en dat het ons te allen tijde omringt in de gezichten van jongens en meisjes.

Onze doortocht door Bagan eindigde gistermorgen, toen we na een heerlijk ontbijt de pick-up namen om naar Mandalay te gaan. Maar dit is een ander verhaal ...