Eerste obstakel: de Mekong, groen en immens ... en wat nu? Het blijkt dat er in dit gedeelte geen bruggen zijn om over te steken naar de andere kust! En op de fiets zien we ons een beetje bezorgd ... Maar raak niet in paniek! Als er één ding is dat nooit een probleem is in Azië, dan is het wel transport: overal en altijd is er iemand die op iets rijdt dat je kan brengen waar je naartoe gaat ... En deze keer was het niet anders: we steken de grote over Rivier aan boord van een geïmproviseerde mmm-boot? En we zetten voet op aarde die ooit de meest glorieuze van Laos was en de reden is er één: Wat Phu.
In dit fantastische archeologische complex, geboren als Hindoe-tempel en word dan een boeddhistische tempel, het is gemakkelijk om terug in de tijd te reizen en je in een andere eeuw te voelen. Het is verdeeld in twee delen en van onder naar boven hebben we gevoeld als in een Tim Burton-film! En als je de top bereikt, is het uitzicht subliem: zowel dat van de Mekong-vallei als dat van de tempel.
Honger nemen we afscheid van Wat Phu en er wordt een glimlach op ons gezicht getekend: het is tijd voor FRICE E LUJANIE! Het blijkt dat een friulano (Friuli is de Italiaanse provincie Lety) gevestigd in Laos een restaurant heeft geopend met specialiteiten van Friuli Venezia Giulia en we hebben de verleiding om hier te eten duidelijk niet kunnen weerstaan! Jammer dat we Marco, de eigenaar, niet konden ontmoeten, omdat hij op reis was in Italië, maar we hebben zijn beroemde gnocchi en tagliatelle di ragú kunnen ontmoeten! Als je door Champasak gaat ... mis dan Frice e luanje niet (wat in Friulano zoiets betekent als chochés en worstjes hehe).
Met een volle buik en een beetje heimwee naar Friuli keren we terug naar Pakse met de volgende bestemming in gedachten: we gaan zuidwaarts naar de 4.000 eilanden !!
We laten u een kaart achter met de motortour:
