In dit bericht vertellen we je alles wat je kunt zien en doen in Mostar, een van de mooiste steden (en met de meest trieste geschiedenis) in Bosnië.
De aankomst in Bosnië was heel vreemd: we werden verwelkomd door tabaksvelden, wijngaarden en vlaggen van Servië. We wisten het nog steeds niet maar we zaten in de Srpska Republiek, een van de twee entiteiten waaruit Bosnië en Herzegovina bestaat. Het gevoel was vreemd, maar we hadden nog steeds het ergste: beetje bij beetje, km na km, kwamen we gebroken huizen tegen, zonder daken, met kogels in de muren. Getuigen van een oorlog die te recent is en deze voor altijd wil vergeten. De eerste bestemming van onze reis in Bosnië en Herzegovina, Mostar, leed alle waanzin van deze oorlog.
DE GESCHIEDENIS VAN DE MEEST BRUG
De geschiedenis van Mostar is de geschiedenis van de brug (meest het meest = oude brug) die eeuwenlang het islamitische (Bosnische) en katholieke (Kroatische Bosnische) leven van de stad verenigde.
Toen de Bosnische oorlog uitbrak, bundelden de inwoners van Mostar, voornamelijk moslim Bosniërs en Kroatische Bosniërs, hun krachten om Bosnische Serviërs (van de orthodoxe religie) te bestrijden die het idee van een groot Servië steunden, herinnerend aan de macht van Joegoslavië samen. Ze bereikten hun doelstelling en de Bosnische Serviërs werden uit Mostar verdreven. Het was toen dat er iets onverwachts gebeurde: Kroatische Bosniërs en moslim Bosniërs, die eeuwenlang in vrede hadden samengewoond en hand in hand hadden gevochten, begonnen een burgeroorlog om suprematie in de stad te verkrijgen.
de meest het meest, de brug die honderden jaren lang een ondubbelzinnig symbool van vreedzame coëxistentie en harmonie tussen Oost en West was, werd op 9 november 1993 om 10.15 uur gebombardeerd door de Kroatische militie (HVO).
De getuigen van de bombardementen tellen hoe de Neretva-rivier, een van de koudste in Europa, begon te bloeden: het groene water was rood geverfd en er waren mensen die zeiden dat God Zelf de mensen van Bosnië strafte. Dit bloed had uiteraard een wetenschappelijke verklaring: onder de componenten van de stenen van de brug was er een mineraal dat bij contact met water dit effect veroorzaakte. Maar het beeld van een rivier die met bloed de zelfvernietiging van zijn mensen roept, lijkt apocalytisch correct.
Die ochtend werd de rivier de Neretva niet alleen getroffen door tonnen rots en steen die de stad sinds 1566 bewaakte, waarbij de brug de hoop op een steeds verder afgelegen vrede instortte. De rivier leek te schreeuwen dat het enige verschil dat ertoe deed niet het label 'moslims' of 'katholieken' was, maar dat van 'levend' of 'dood'. Maar niemand besteedde aandacht aan zijn waarschuwing, de oorlog ging door met het beëindigen van duizenden levens en vandaag heeft de herinnering aan die 'schreeuw' geresulteerd in het immense kruis dat Mount Hum domineert, net buiten de stad.
BEKIJK VANDAAG
Het is 20 jaar geleden en vandaag is Mostar een zeer toeristische stad, mooi om te razen. De brug is herbouwd met dezelfde stenen gered uit de bodem van de rivier en de artillerie-aanvallen zijn vervangen door de klikken van de camera's.
Het centrum van de stad is een authentiek juweel, met zijn moskeeën, zijn ambachtswinkels, zijn rustige straten en zijn embleem: de brug. Vanaf de 24 meter krijg je een prachtig uitzicht, hoewel sommige jongeren (en niet zo veel) deze hoogte gebruiken om in de koude rivier te springen, hoewel, eenmaal in de hoed een figuur wordt bereikt waarvoor ze bereid zijn om het leven te spelen. Een beetje gek!
Het is echter voldoende om de centrale straten te verlaten om een stad vol littekens te vinden. De muren doorzeefd, de gevels van de gebouwen neergeschoten, de daken verbrijzeld, de gebouwen verlaten, zijn degenen die in stilte lijden aan de oorlogswonden. En ze zijn er, op een paar meter afstand van toeristen die cevapi eten en bier drinken dat selfies neemt voor een brug die eruit ziet als een stenen regenboog. Gebouwen worden herbouwd, maar hoe zit het met mensen?
EXCURSIES VAN MOSTAR: BLAGAJ EN POCITELJ
In de buurt van Mostar zijn er twee dorpen die een bezoek waard zijn: we praten erover Blagajmet de zijne derwisjen klooster (waar we ook twee nieuwe vrienden hebben ontmoet: de Fatima's) en Pocitelj, oude stad waar de caravans stopten die tussen oost en west reisden. Binnenkort zullen we het over beide hebben, omdat ze naar onze mening essentiële stops zijn tijdens een reis naar Bosnië.
NUTTIGE INFO
- Hoe te komen: we kwamen aan met een rondleiding door Blij om te bezoeken van Dubrovnik. Onze gids en chauffeur was Danko, een man van in de zestig die tijdens de Bosnische oorlog vocht en waarvan we veel hebben geleerd. Hij legde ons heel goed uit hoe die vreselijke jaren waren en hoe hij, zijn familie en zijn vrienden ze leefden, een hartverscheurend getuigenis. De tour nam ons mee naar de stad Pocitelj die, zoals we je al hebben verteld, we snel met je zullen praten, waar we ongeveer 20-30 minuten waren en vanaf daar gingen we naar Mostar, waar de tour 2-3 uur stopt om de plaats zelf te verkennen.
- Meer informatie: Hier verlaten we de tourwebsite.
- Hoeveel kost het: ongeveer € 50 (inclusief vervoer, gids, stop in Pocitelji, vrije tijd in Mostar).
- Hoe vrij te komen vanuit Dubrovnik: bereikbaar met de bus (ongeveer € 10-15 voor 3/4 reisuren). Er zijn verschillende bedrijven die deze sectie maken.
- Waar te slapen: we sliepen twee nachten in het hostel Sky lounge. Deze backpacker-accommodatie ligt halverwege tussen het bus- en treinstation en het historische centrum. We sliepen in een tweepersoonskamer, klein maar correct. Van wat we zagen, zijn de slaapkamers een beetje meer schoon en helder (hoewel als je privacy verkiest ... dubbel beter is!). De site is perfect als je mensen wilt ontmoeten, je wilt aanmelden voor gemeenschappelijke activiteiten en de nacht wilt doorbrengen met chatten met andere reizigers. Er is wifi, gemeenschappelijke badkamers, gemeenschappelijke keuken en een mooi koel terras.
Weet je meer dingen te zien en wat te doen in Mostar?
