DESVENTURA: VOOR EEN "VOET" VAN VLEES EN KAAS

Vroeg of laat moest het gebeuren. We zijn meer dan een half jaar bij het busje en de tijden waarop de aanbetaling half vol is, worden geteld. Maar telkens wanneer de "reserve" piloot wonderbaarlijk springt, vinden we een tankstation. Elke keer op een na ... dit ...

Als we halverwege een benzinestation vinden, hebben we gewoon besloten om te springen, en dat allemaal voor een "voet" vlees en kaas. Het verhaal ging als volgt ...

Een coupon van een gratis cake in onze handen, die van racano's die we hebben, beïnvloedt evenveel als Florentino in de scheidsrechters (als het me al heeft geraakt tot de samenzweringstheorie culé). Toen dit viel, weet ik niet meer hoe, en daar hadden we het, gereserveerd voor een benzinestation van het merk "Z", waar ze ons met een kost van 50 dollar een uitstekende vlees- en kaascake zouden geven. Als mijn vriendin Medina het al zei, is alles wat gratis is goed.

Midden op de weg, overweegt de prachtige landschappen van het binnenland van het Zuidereiland van Nieuw-Zeeland, we keken naar de aanbetaling ... minder dan een kwartier. Ik, dat nummer is prima, maar van racano meer, pas ik de berekeningen aan en ze geven me voldoende om de bestemming te bereiken: Westport (nu erken ik dat dat "overdreven" dat ik tegen Lety zei met mijn mond vol zou zijn met een marge van niet meer dan 10 km, zonder zelfs te weten hoeveel we konden doen in reserve).

Total Lety vertrouwde me en we besloten vooruit te gaan en het benzinestation van het merk "Mobil" achter te laten, want wat boden ze ons natuurlijk? Alleen benzine? Eigenlijk was wat ze ons aanboden de zekerheid dat ze hun bestemming bereikten, want het was het laatste tankstation in de komende 100 kilometer. Maar we zouden dit niet weten tot het einde van de reis.

We volgen de route, met de reservepiloot meer en meer oranje, wachtend om een ​​klein stadje te bereiken met deze benzinestations die uit de films van de jaren 50 lijken te zijn genomen, maar het enige wat we vinden zijn bergen, rivieren en een totale verlatenheid! Kijkend naar de kaart zien we dat er geen populaties met vetpunten meer zijn, dus moeten we de tactiek veranderen: we verlagen de snelheid tot een gemiddelde van 50 km / u, bidden voor het niet vinden van een klim en overwegen of we met de messen die we dragen op iets kunnen jagen midden in het bos voor het avondeten ... totaal dachten we al dat we zouden worden weggegooid.

Het wordt 's nachts donker, we hebben al 50 kilometer in de reserve doorgebracht en we weten niet hoe ver het zal reiken, maar we naderen Westport en onze hoop begint te herstellen, zien dat als we aankomen we het Guinness-register kunnen invoeren ( niet voor het maken van het grootste aantal kilometers in reserve, maar voor het zijn de meest cretinous ooms in de wereld).

10 km, 5 km, 3 km ... we verminderen tot 40 km / u. Auto's halen ons in, ze kijken ons slecht aan, ze beledigen ons, ze spugen op ons ... maar dat kan ons niet schelen! We zien op de achtergrond een stad, een stad met een tankstation! Een benzinestation! Een benzinestation met de duurste benzine van heel Nieuw-Zeeland! En het is niet het merk "Z" ... dus we nemen het minimum en hopen een andere stad te bereiken, ook in de reserve ... neeeeeee! We hebben de tank niet echt gevuld, maar we hebben genoeg geplaatst om het pad de volgende dag op de te volgen Westkust.

Dus wat een rustige dag had moeten zijn, zonder ruzie en saai werd de dag dat we bijna geen benzine meer hadden in Nieuw-Zeeland, en allemaal voor een voet vlees en kaas ... Bonustrack. De volgende dag
We vonden ons gewenste "Z" tankstation en we konden genieten
deze geweldige voet, misschien de beste en de slechtste, kenden ons tegelijkertijd ...

In Westport deden we het in een park achter de i-Site. Wij waren de enigen en om middernacht kwam een ​​groep locals een fles maken, hoewel ze ons niet teveel stoorden. Er zijn enkele bouwbadkamers die 24 uur geopend zijn.