Mijn wereld valt uiteen ... Ik, een atleet sinds ik 3 jaar oud was (als ik me goed herinner), degene die niet langer dan 30 minuten kon stilstaan of anders explodeerde in de vorm van een woede en nerveuze bom, altijd met de bal op sleeptouw, degene die het dutje beëindigde van de buren die minstens een uur boten en werpen naar de mand moest verdragen, dezelfde die toen de Tour de France zag en met de emotie de fiets pakte om 70 km te worden zonder ton noch zij en dat zijn Ik dacht aan een bord linzen in de laatste 5 km omdat ik meer honger had dan de hond van een blinde man ... Degene die altijd naar een nieuwe plek kwam om vrienden te maken, was om het voetbalteam of basketbal te vragen, of van badminton ...
Er zijn uitdagingen waarvan ik weet dat ik, althans vandaag, niet kan bereiken hoe een marathon te finishen of meerdere kilometers te zwemmen ... maar Ella Rock ???? Poesje als elke blog die ik las op zoek naar informatie zei dat het niets uit de andere wereld was! Ik maak me meer zorgen om niet verdwalen dan om zijn hoogtepunt te bereiken. Ik zal niet spelen met het niet uithalen van de finale, totaal in de titel is heel duidelijk, ik kon Ella Rock niet beklimmen!
En toen ik het analyseerde, realiseerde ik me de fouten die ik maakte, die verschillende en zeer dwaze waren. Dus, om diegenen te helpen die deze berg willen beklimmen zonder mezelf voor schut te zetten, zal ik enkele nuttige tips en gegevens geven, naast het detailleren van de aanwijzingen en tekens om het juiste pad te volgen om de top van Ella Rock te bereiken .
Tips om Ella Rock te beklimmen
Allereerst moet je het herkennen, Ella Rock is niet Everest! Het heeft geen maximale moeilijkheid, maar enige fysieke vorm is nodig om zijn hoogtepunt te bereiken. Na het mislukken van mijn poging beschouw ik mezelf als een ideaal persoon om bepaald advies te geven, dat kan worden samengevat in "doe alles wat ik niet heb gedaan":
- Begin vroeg Hoewel Ella duizend meter hoog is en 's nachts afkoelt, zijn de temperaturen overdag hoog. Het is het beste om rond 8.00 uur 's ochtends of zelfs eerder te vertrekken (ze zeggen dat er heel vroeg vanaf daar een heel cool uitzicht is met de wolken nog steeds niet opgeheven), en niet zoals ik, wat ik deed om 9.30 uur.
- Breakfast. Een sterk ontbijt is ook niet geschikt, maar drink voor het vertrek ... een koffie met toast, wat zoet, een beetje fruit ... Ik had een lege maag sinds de maaltijd van de vorige dag!
- Neem je tijd. Als gevolg van laat vertrekken, heb ik me flink ingeknepen om tijd te winnen: SLECHT! Het is het beste om stil te zijn, hoewel het eerste deel plat is, vertrouw het niet, want als je naar alle melk gaat, zul je energiek zijn.
- Verdwaal niet Als u de instructies volgt die ik u later zal geven, is er onderweg geen ruimte voor mogelijk verlies. Ik raakte verdwaald bij de eerste uitwisseling en ik liep meer dan 30 minuten op hellingen en wegen waar je in totaal geen energie verliest die je dan kan dienen.
- Draag niet teveel gewicht. Ik deed dit goed, een regenjas, wat koekjes, de camera en water.
- Drink veel water. Het weer is erg vochtig en je zweet overdreven, dus je beste vriend zal de waterfles zijn. Stop om de zoveel tijd en drink naar buchitos, geen longdrinks.
- Maak geen lange stops. Als je te lang stopt, krijg je het koud en dan is het veel moeilijker om opnieuw te beginnen.
- Oog naar beneden. Het is niet moeilijk, maar bovenop zijn er rotsen en wortels die je een enkelverstuiking kunnen veroorzaken. Voor mij, als ik niet genoeg had met de vogel die ik droeg, was mijn enkel gedraaid in een van deze vallen en ging ik helemaal terug half kreupel, met een ongebruikte long en druppelend zweet over mijn hele lichaam ... wat een panorama.
De weg naar Ella Rock
De tour kan in drie delen worden verdeeld:
- Een eerste vlak gebied met treinsporen. De reis duurt ongeveer 40-50 minuten en is eenvoudig. Je kruist met mensen die van het ene dorp naar het andere gaan, met een paar cafés, een school, een station ... Je kunt langs de sporen of een pad lopen dat bijna altijd parallel loopt. Dat laatste was gemakkelijker voor mij, maar de lokale bevolking bewandelt de sporen. Er is geen gevaar voor treinen, op die route gaan ze met 10 en 15 km / u en spelen constant de lul. Er zijn enkele smalle stappen voor het geval u een trein vindt, maar deze past zonder problemen.
2. Lichte stijging tussen theevelden en plantages. Het duurt ongeveer 20-30 minuten en je moet waakzaam zijn. Zodra je de sporen verlaat, begint een lichte stijging, daar moet je de aanwijzingen voorzichtiger nemen, omdat er verschillende omwegen zijn die leiden naar huizen, bouwland en andere plaatsen die ons niet interesseren.
3. Laatste klim naar boven. Het duurt ongeveer 25-40 minuten en is moeilijk. In dit laatste deel ligt de moeilijkheid in de helling van de klim en de stabiliteit van de weg. Begin met afkoelen, vooral als je mist vindt, de weg gaat, hoewel hij goed intuïtief is, over rotsen en wortels en is niet vrij eenvoudig. Het is het beste om verschillende korte stops te maken, opwarmen om niet koud te blijven en het hart niet te verliezen. Ik was 5 minuten van de top (volgens wat sommige mensen me vertelden), maar de hele vogel raakte me, hij was of voor altijd aan de top, die kluizenaar is zonder Wifi te genieten van de natuur, of terug te keren naar de beschaving ...
In totaal zijn ze een paar uur op een manier en nog eens twee uur terug, hoewel als je fit bent, je ze enigszins kunt verminderen.
Hoe bereik je Ella Rock?
De weg is eigenlijk niet moeilijk, zolang je de precieze aanwijzingen draagt. Er zijn verschillende omwegen die je kunnen misleiden en je kunt jezelf verliezen, van parels tot locals die waarschijnlijk je guiri-gezicht hebben opgegeten en je volgen, in de hoop dat je hun gidsdiensten nodig hebt voor een "bescheiden prijs" van 1500 roepies.
De weg begint vanaf de treinsporen in Ella, u kunt het station bereiken en de richting naar links volgen of de sporen volgen via een klein pad aan het einde van de stad (vervolg), net voordat u de tunnel bereikt Aan de linkerkant is er een ingang naar een eigendom (een hotel of iets dergelijks) en vanaf daar komt een verborgen onverharde weg die je naar de sporen brengt.
Eenmaal op het spoor loopt en loopt. Je gaat door een school, een paar cafés, een boeddhistisch heiligdom, schaduwrijke gebieden maar vooral in de volle zon. Je kruist met locals die van de ene plaats naar de andere lopen. De weg is erg vermakelijk.
Na ongeveer 40 minuten bereikt u de watervalbrug, een erg koele ijzeren brug waar uiteindelijk de lokale bevolking op u wacht om hun diensten in te huren. Vanaf daar is er een pad dat omhoog gaat naar Ella Rock, maar het is waarschijnlijk het meest rommelige en degene die je moet doen met een gids, dus vergeet dit en volg nu de tracks.
Wanneer u aankomt op het station van Kithalella, nadert u de omweg. Een paar minuten vooruit, nadat we links een bank van hout en een bocht naar rechts hebben verlaten, passeren de sporen tussen enkele rotsen, ze zijn vrij gemakkelijk te onderscheiden. Daarin kun je zien hoe er in het verleden een signalering van de afleiding was, maar op het moment dat ik het deed, was het bedekt met cement of een massa koeuitwerpselen ... het lukte me niet om het te differentiëren ... het belangrijkste is dat het gedeelte door deze rotsen is voltooid een afslag naar links, in de vorm van U (dat wil zeggen dat de weg de richting neemt van waar u komt). Het heeft geen verlies.
Eerste grote omweg, na het passeren van de rotsen. We nemen het pad links
Deze weg wordt enkele meters gevolgd alvorens een voetgangersbrug over te steken. Oog nu, want het was waar ik het verpestte. Na deze brug is er een omweg: een weg naar rechts in vlakte, die de juiste lijkt, maar dat is NIET, en een klein pad voor en naar links dat omhoog gaat tussen een berg en rotsen, wat RECHTS is.
Tweede grote omweg, achter de brug. We nemen het pad links
De eerste meters zijn behoorlijk steil maar worden al snel zacht. Een roze huis, een volleybalnet zal aan onze rechterkant worden achtergelaten en een eerste afslag wordt bereikt. Dit is eenvoudig, u neemt de hoofdweg die naar links gaat.
Kleine omweg, we volgen de hoofdweg links
Dan komt u bij een andere afslag en neemt u opnieuw het pad links. Dan begint een klim met stappen gemaakt met zakken vuil totdat je een hut bereikt en de weg verder gaat tussen theevelden.
Derde grote omweg. We nemen het pad links
Even verder komen we bij een andere afslag, voor een grote boom en weer nemen we het pad links, het zal de laatste grote afslag zijn die we moeten bijwonen. De weg opent nu tussen lage struiken en varens.
Vierde grote omweg voor een grote boom. We nemen het pad links
De klim begint steeds moeilijker te worden, de varen maakt plaats voor bruine aarde en rotsen. De weg bereikt de top van de eerste heuvel en dus bereiken we een uitkijkpunt aan onze linkerkant, van waaruit u de top van de Ella Rock kunt betreden.
Hier begint het derde deel en ingewikkelder, je moet je rugzak pakken. Er zijn geen afwijkingen of mogelijkheid van verlies, het gaat alleen omhoog en beklimt rotsen en wortels, en als er die dagen regen is geweest, tussen kleine watervallen, altijd de loop van het water volgend. Vanaf hier heb ik geen foto's, ik had genoeg om te overleven, dus je zult er moeten zijn om te weten hoe het is met je eigen ogen.
In mijn geval had de mist zich over de berg verspreid en ik veronderstel dat je zelfs vanaf de top geen goed uitzicht kon krijgen, maar op heldere dagen moet het indrukwekkend zijn. Blijkbaar bereik je vooral eerst een gezichtspunt en ongeveer 10 minuten na de weg is er nog een heel mooi, als je energie hebt, weet je 😉
Hoewel mijn ervaring niet helemaal positief was, is de weg behoorlijk vermakelijk en ik raad het aan ... dat als je naar boven gaat en je een sensationeel uitzicht hebt, het melk moet zijn!
