Iedereen die ooit geïnteresseerd is geweest in de Japanse cultuur en meer in het bijzonder in de Samurai-code, heeft ooit het 'Legend of the Loyal 47 ronin". De laatste tijd wordt het erg populair, vooral dankzij de remake van "47 Ronin" van 2013 met Keanu Reeves in de hoofdrol. Maar ... maakt het allemaal deel uit van een legende of is het echt gebeurd? Ik ga je gewoon een naam geven: Sengaku-ji-tempel. Als je meer wilt weten over dit verhaal, lees dan verder ...
Het was 1700, midden in het feodale tijdperk van het middeleeuwse Japan. Het land was verdeeld in territoria, elk door toedoen van een feodale man, of daimyo, die een min of meer grote groep samoerai had die over zijn leven waakte.
Een van deze daimyo's riep Asano Takumi No Kami hij ontving de commissie zelf sjogoen (de krijgsheer, het grootste militaire bevel van Japan op dit moment) om een traktatie voor te bereiden om gasten van de keizerlijke familie te ontvangen. Maar Asano, nederige heer waar ze zijn, werd niet erg verteld in tagverhalen en vroeg om hulp van een van de protocolmasters van de bakufu en grote kenner van het hoofse leven:Kira Kozukenosuke; waarvoor hij enkele geschenken stuurde die Kira erg onvoldoende vond, bijna een belediging. Hij gaf de uitdaging echter niet op en stemde ermee in hem een hand te geven, hoewel we dan zullen zien hoe de hand hem om de nek gooide.
Kira, een moeilijke, perverse en jaloerse man leerde Asano de kunst van het protocol, maar op de verkeerde manier, op zoek naar zijn bewijs voor de afgezanten en de keizer zelf en dus zijn val. Asano, gewond in zijn trots, keek Kira aan in het paleis zelf, trok zelfs zijn zwaard en viel zijn tegenstander aan door hem in het gezicht te verwonden.
De shogun Tokugawa Tsunayoshi tolereerde zulk een gebrek aan respect niet en beval Asano te plegen seppuku (beter bekend als zelfmoord, we zullen de darmen kraken totdat de binnenkant eruit gaat en dan onthoofd sterven). Voordat een veroordeling van de krijgsheer werd uitgesproken, kon men niet vechten en eindigde Asano uiteindelijk zelfmoord met eer.
De samoerai die onder het bevel van Asano waren, bleven toen zonder de figuur van een heer om te verdedigen en in deze gevallen was het normaal dat ze, in navolging van de samoerai-code, seppuku zelf plegen. Maar deze zaak was anders en ze gaven blijkbaar de eer van hun heer op en gaven de voorkeur aan een leven van ronindat wil zeggen wandelende wandelaars zonder de bescherming van een heer, die op zoek zijn naar specifieke banen. Maar voordat ze vertrokken, tekenden ze een erepact waarvoor ze wraak namen op Kira.
Van allen die het pact ondertekenden waren 47 ronin die twee jaar later opnieuw ontmoette, metÔishi Kuranosuke, voormalig adviseur van de clan, aan het hoofd. Na deze prudentiële tijd in Kira was het idee dat ze wraak op hem konden nemen verdwenen, hij kon echter niet meer verkeerd zijn. De 47 samoerai ging zijn paleis binnen en ontweek de ijzeren verdediging die de heer beschermde door zijn slaapkamer te bereiken. Daar werd hem aangeboden om Sepukku te plegen om zijn eer te behouden, maar Kira, een vuile en ogenschijnlijk laffe typer, was niet in staat en Ôishi sneed zijn hoofd af met dezelfdewakizashi waarmee zijn heer twee jaar eerder zijn leven had beëindigd.
Toen het nieuws de oren van de Shogun bereikte, had hij geen andere keuze dan de 47 samoerai ter dood te veroordelen. Op 14 december 1702, ondanks de tegengestelde stemmen van het volk, die de waarde van deze helden bewonderden, opende de 47 ronin, knielend naast elkaar, hun lef samen en werden tegelijkertijd onthoofd.
De overblijfselen van deze formidabele krijgers werden in graven geplaatst rond de plaats waar hun heer rustte, hem zelfs in het hiernamaals beschermend, en vandaag kunnen ze worden bezocht.
De exacte plaats is de Sengaku-ji-tempel, in het zuidwestelijke deel van Tokio. Tot dusver ben ik benaderd om met mijn eigen ogen te controleren of deze graven echt bestonden en, zo ja, mezelf te kunnen omringen met die mystiek van legendes waarin eer alles is.
En daar waren ze, de 47 graven van de 47 beroemdste ronin in Japan, plus die van de heer Asano die, waar hij ook is, waarschijnlijk erg trots is op zijn samurai.
NUTTIGE INFO
Hoe er te geraken: Er zijn twee manieren om dit te doen: makkelijk en demoeilijk. Ik heb natuurlijk voor de moeilijke gekozen. Toen ik uit het noordelijke deel van de tempel aankwam, kwam ik in een steeg die een school omringde en raakte bij toeval de tempel. Direct bij de ingang van het steegje staat een bord in het Japans en instinct vertelde me dat ik iets op de tempel heb gelegd. Het lijkt erop dat je in privé-huizen, binnenplaatsen en doolhoven komt, maar uiteindelijk bereik je de tempel. Ik verlaat de routekaart:
De gemakkelijke manier is om aan de rechterkant van de hoofdstraat te komen, die rechtstreeks naar de toegangsdeur van de tempel leidt.
Daar aangekomen bevindt het gebied van de graven zich rechts voorbij de deur. U hoeft niets te betalen om binnen te komen.
