Een jaar is verstreken sinds we in Delhi zijn geland in wat het begin was van onze tweede geweldige reis.
Op 27 november 2013 ontving India ons zoals alleen zij kan doen: haar plakkerige lucht en haar geur van jasmijn, uitdaging, curry, onrecht, wierook, plassen, passie en traditie in haar gezicht spugen. Dit mengsel bleek explosief en verdomd verslavend te zijn. De plas nee. De geur van plassen zou de waarheid zijn!
Desondanks werd India verliefd op ons. Ze reisden bijna 4 maanden van noord naar zuid, van trein naar trein, van uiterlijk naar uiterlijk, van avontuur naar avontuur. 4 maanden dat werd de meest fantastische reis die we ooit hebben geleefd. Toen we moesten vertrekken, was het duidelijk dat het afscheid zou zijn "tot ziens".
Dit jaar had het ook de blauwe kleur van het Maledivische water, waar we ontdekten dat het paradijs ook binnen handbereik van de rugzak is; en het groen van de jungle van Sri Lanka, waar we reizen met onze vriend Jordi en we brengen als dwergen door met luipaarden, dansen op blote voeten onder een boomhut, klimmen gigantische rotsen en zwemmen in de Indische Oceaan.
In maart gingen we een maand uit elkaar: Rober ging terug naar huis en Lety ging alleen op reis in Maleisië. Het was een unieke ervaring waarbij ik besefte dat iedereen het (minstens) één keer in zijn leven zou moeten doen.
Het was een maand waarin ik terugkeerde naar plaatsen die bekend staan als Kuala Lumpur en Melaka en nieuwe plaatsen ontdekte waar ik van hield, zoals de Tioman-eilanden. Hoewel ik het in werkelijkheid als een reis beschouw die bijna meer intern is dan op mijn voeten, een maand waarin het universum in mijn voordeel was en me altijd naar iemand stuurde om de problemen die ik tegenkwam het hoofd te bieden. Ik ontdekte het ergste en het beste van alleen reizen en groeide als reiziger en als persoon.
In april ontmoetten we elkaar opnieuw op de luchthaven van Bangkok om de ouders van Lety te ontvangen ... om alle vier in kleur te kleuren in Thailand en Cambodja. Met hen zijn we teruggekeerd naar Angkor, Phnom Phen en Koh Rong, ons nooit-nooit-land, waarvan we helaas geloven dat het nooit meer hetzelfde zal zijn.
Na deze 'vakanties' begon wat een nieuw en ander avontuur zou worden: wonen in Nieuw-Zeeland. Aan de andere kant van de wereld ontdekken we letterlijk een land dat je hik wegneemt in elke km die je reist. We leven in een busje, ook in privé-huizen waar we huiszitten, we reizen het noordelijke eiland en vervolgens het zuiden, van avontuur tot avontuur, totdat we Queenstown bereiken, een van de mooiste steden die we ooit hebben gezien, waar we ons hebben gevestigd met onze vriend Jairo ( de nomadische rugzak), werkt als huishoudster en verdient geld om verder te reizen.
Dit jaar is voorbij, maar de reis niet ... we hebben al een nieuwe bestemming: half maart bezoeken we een land dat ons al heel lang roept, hoewel we voorlopig blijven genieten van Queenstown op het ritme van ons nieuwe motto: elke schoongemaakte vloer is een reis gewonnen!
