BEZOEK AAN KASBAH TELOUET EN ROUTE DOOR DE OUNILA-VALLEI

Send

Het vallen van de avond op een terras in Marokko. Een thee met munt koelt op de tafel, terwijl de oproep tot gebed van de muezzin begint te rinkelen vanaf de bovenkant van de enige minaret van dit kleine stadje. De adobe-gevels vervagen geleidelijk en er is alleen nog licht over om de Ksar van Ait Ben Haddou te verlichten. Voor ons een geweldige show. Voor de kinderen die blootsvoets voetballen, nog een zomermiddag. Zo eindigde de eerste van de roadtrip-dagen in Marokko, die ons leidde van Marrakech tot Ait Ben Haddou, met een bezoek aan de Kasbah van Telouet en ik ga door het mooie Ounila-vallei.

Dan vertellen we je de essentiële bezoeken en de tour die we hebben gedaan.

De dag begon fris, net als iedereen, maar we zouden onderweg 35 graden verwachten. We haalden onze huurauto op (hierna: "datil") en al snel kwamen we op de N9 met een zuidoostelijke richting, tegenover de hoogste bergpas in Marokko: Tizi n'Tichka, op meer dan 2.200 meter hoog. Halverwege september hier is het niet eens koel, hoewel we kunnen aannemen dat in de winter de decoratie de rode en zwarte kleur van de bergen verandert, verscheurd door een puur wit. We kruisen de belangrijkste bergketen in Marokko, de atlas, met pieken boven 4.000 meter. Wat? Dacht je dat alles verlaten was in Marokko? Niet in de weg!

Terwijl we stijgen, verandert het panorama en wordt de weg bochtiger. Niets om je zorgen over te maken. Vervallen kraampjes met dadels, honing, arganolie, geodes en fossielen verschijnen aan de zijkanten. Het lijkt een leugen, maar dit alles, een paar miljoen jaar geleden, was bedekt met oceaanwater. Wat we vandaag vanaf de top van deze bergpas kunnen zien, is een geweldig uitzicht op de Hoge Atlas en zijn dorre landschappen.

We zouden niet veel verder gaan op de N9, een paar kilometer vanaf de top gaan we linksaf richting Telouet. Daar zouden we een van de mooiste kasba's van onze hele reis door Marokko verwachten.

de Kasbah Telouet Het was het machtscentrum van de Glaoui-clan, een van de machtigste families in Marokko vóór zijn onafhankelijkheid van het Franse protectoraat. De pasja, of gouverneur van deze gebieden, wist destijds een van de meest invloedrijke figuren in het land te zijn, dankzij de goede relaties die hij had met de Fransen. En het middelpunt van deze macht was zijn paleis, zijn kasbah. Toen Marokko erin slaagde de ondergeschiktheid aan Frankrijk te breken, in 1956, werd de grote heer van de Atlas als een verrader beschouwd, en sinds zijn dood werd zijn Kasbah verlaten en bijna vergeten. Een paar jaar later werd besloten herstel een prachtige kamer, met bewerkte houten plafonds en deuren, gipsbogen vol details en tegelvloeren ... En het kwam terug: het staat al op de toeristenkaarten 🙂 De waarheid is dat het een pas is!

naar bezoek de Kasbah Telouet U moet naar de plaats gaan die is aangeduid als Parkeren (in Maps.me) en daar kun je de auto verlaten. Loop vervolgens ongeveer 100 meter langs de weg totdat u de ingang bereikt. De prijs is 20 dirhams die daar worden betaald (er is slechts één ticket). Je komt langs een paar binnenplaatsen, en in de laatste moet je een toren betreden en de trappen beklimmen. Op het middelste niveau, als u een witte gang oversteekt, komt u bij de beroemde hal. Dan kun je verder de trap op om het dak te bereiken, met mooi uitzicht. Op de parkeerplaats wordt u mogelijk benaderd door een gids om hun diensten te verlenen (50 dirhams), en probeer u te overtuigen dat u alleen de kamer niet kunt vinden ... Erger nog, het is echt heel gemakkelijk!

We twijfelden of we op deze secundaire weg naar Ait Ben Haddou konden doorgaan of dat we de 11 km tot de afslag ongedaan zouden maken en de N9 zouden vervolgen. Dus keken we altijd naar de horizon en wachtten tot het grijs van het asfalt bruin werd op een onverharde weg. Het is nooit gebeurd en in plaats daarvan hebben we een gevonden panoramische weg van het beste dat we ons herinneren!

De route liep door de Ounila-vallei, die het intense rood van de kleur van de aarde combineert met het groen van de kleine oases die worden geboren waar de rivier niet langer op een rivier lijkt, maar nog steeds leven mogelijk maakt. Ondertussen spatten de berghellingen een paar Berberdorpen. Het lijken eenvoudige verlaten dorpen, een handvol onregelmatige huizen die opgaan in hun omgeving alsof ze geen aandacht wilden trekken. En plotseling vallen de ruïnes van een oude Kasbah of de minaret van de moskee op. Sommige van deze dorpen zijn Anmiter, Assaka en zijn mooie moskee, Douar of Tamdakhte.

Een bezoek dat we aanbevelen, min of meer in het midden van het gedeelte tussen Anmiter en Ait Ben Haddou, is een panoramisch punt aan de rechterkant, gemarkeerd met nogal geïmproviseerde tekens, van waaruit u de vallei onder uw voeten zult zien. Daar wordt u ook verwelkomd door een heel aardige kleine man die u uitnodigt om een kijkje te nemen in zijn snuisterijstand. Als je een paar dirhams hebt en wat souvenirs wilt kopen, zien we geen betere plek.

Na 5 uur rijden komen we aan Ait Ben Haddou, laten we onze rugzakken achter in onze accommodatie en gaan op verkenning in de omgeving van deze beroemde enclave aan de voet van de Atlas. We dalen af naar de rivierbedding en van daar hebben we het eerste beeld van de prachtige Ksar van Ait Ben Haddou. We verlaten het bezoek voor de ochtend van de volgende dag, want nu maken we gebruik van een terras om thee te drinken ... eten is onderweg.

Hier vertellen we je hoe je Ait Ben Haddou gratis en met georganiseerde reizen vanuit Marrakech kunt bezoeken

Afstand en routekaart

180 km

Waar te slapen in Ait Ben Haddou

We verbleven in het La Baraka hostel, aan dezelfde hoofdstraat van de stad. Er zijn verschillende accommodaties voor alle smaken en budgetten, van riads (zoals Riad Maktoub) met een zwembad tot meer bescheiden locaties. We zijn hier comfortabel in

Waar te eten in Ait Ben Haddou

We hebben gegeten bij Valentine restaurant (heeft ook kamers). We aten als koningen! Ze hebben een menu voor 110-120 dirham met soep of Marokkaanse salade, een hoofdgerecht, thee en fruit. De porties zijn enorm en alles was echt goed. We blijven op het terras, het ligt niet op de eerste regel van de rivierbedding, maar je kunt een prachtige zonsondergang over de Kasbah zien.