WEGTRIP AAN DE OOSTKUST VAN AUSTRALIË. FASE 2: VAN SYDNEY NAAR BRISBANE

de De tweede etappe van onze roadtrip langs de oostkust van Australië bracht ons van Sydney naar Brisbane. Twee staten, veel stranden, grote steden en hippiesteden, surfers, dolfijnen en koala's. Zonsondergangen met kangoeroesgevechten, een bruiloft tussen palmbomen, indrukwekkende duinen, kliffen waar prachtige vuurtorens, bananen en gigantische garnalen oprijzen, een plaag van vleermuizen en vele andere verrassingen. Dit alles is wat deze reis ons heeft gebracht en wat we nog te leven hebben!

Op dit moment zijn dit de belangrijkste gegevens:

Dag 7Blue Mountains - Kew

Na het bezoek op de dag van de Blue Mountains reisden we een paar km naar het servicegebied Rust naar het noorden, waar we overnachten. En laat ons u vertellen dat dit niet de beste nacht van allemaal was of was. Het is een plek waar veel vrachtwagens de hele nacht stoppen, dus het lawaai en de trajín is constant. Hij slaapt niet goed, hoewel warme douches en Mcnuggets in zijn voordeel spelen. Trouwens, als je hier blijft, probeer dan zo ver mogelijk van de parkeerplaats van de vrachtwagen te parkeren (dat wil zeggen, ga naar de andere kant van de F3-cafetaria).

Hoe dan ook, dat we om 6:30 al wakker waren en om 8 uur onderweg. De dag bleek moeilijker dan verwacht en in totaal zaten we 10 uur in het busje, om meer dan 400 km te doen. Zou de zijn uitkijkdag, we vertellen u ...

De eerste opmerkelijke stad waar we doorheen gingen was Newcastle, bijna niets! Het is de zevende meest bevolkte stad in Australië, met bijna een half miljoen inwoners. Het gevoel van een geweldige stad is net de perifere buurten binnengekomen. In een daarvan beginnen we onze lijst met gezichtspunten: het gaat over Hicksom Street Lookout(of direct Lookout genoemd in wikicamps) en heeft een prachtig uitzicht op de verborgen deel van het stadsstrand, degene waar alleen de eenlingen of de kleintjes naar beneden gaan. De toegang ertoe moet redelijk gecompliceerd zijn en mensen gaan meestal naar het strand.

We realiseerden ons dit zodra we aan de afdaling begonnen, al aan de andere kant van de heuvel, waar Newcastle ondubbelzinnig was: de enorme Merewether Beach flankeert de westoever en vervolgens een rij auto's, volle parkeerplaatsen en rotzooi, veel problemen. Het contrasteert enorm met de 4 katten die we van bovenaf op het vorige strand konden zien.

Het was zondag na de late zomer en we gaan ervan uit dat mensen profiteren van de laatste vakantiedagen. Maar we hadden ook het gevoel dat deze drukte, met zijn meer en minder, het hele jaar aanwezig moet zijn. We wilden vragen, maar een ander gezichtspunt wachtte op ons ...

Het beste van de dag! Het gaat over Memorial Walk, een verhoogde catwalk gebouwd in 2015 ter ere van het leger gevallen in de Eerste Wereldoorlog. Om daar te komen moet je een vrij vervelende voetgangershelling beklimmen naar de top van een heuvel die de hele stad beschermt, daar zijn de uitzichten subliem. De wandeling is niet lang en wordt beschouwd als een van de meest spectaculaire in dit deel van Australië.

We keren terug naar de Pacific Highway om de weg verder te vervolgen Nelson Bay. Deze stad ziet eruit als een NSW-vakantiebestemming in de middenstaat! Of in ieder geval kwamen ze overeen om de dag precies deze dag door te brengen. Het was zo druk, dat het voor ons onmogelijk was om een ​​parkeerplaats te vinden bij het derde gezichtspunt van de dag: de Fort Tomaree Head Lookout. We bereikten de voet van de heuvel waarop het zich bevindt, maar deze keer was de toegang gesloten (blijkbaar maakt het deel uit van een Nationaal Park en, tenminste vandaag, lieten ze niemand passeren). Plan B was om beneden te parkeren en op een been te gaan staan, maar wat gezegd werd, geen enkel gat om het busje te verlaten. Een goed excuus om ons niet warm te houden. Maar we zijn echt een beetje geïrriteerd vertrokken, het zag er erg goed uit!

We bezochten dit hele schiereiland bijna zonder het busje te verlaten, we passeerden het strand van Ondiepte baai beroemd omdat het een plek is waar je dolfijnen kunt zien, van Port Steven Corlette en voor de Salamander Bay en we hadden maar één zin in ons hoofd ... "Hoe de rijken leven!"

De omweg om dit hele gebied te zien was serieus en misschien hadden we het kunnen redden, maar kijk, zo gaat het. Een paar uur later en nog een paar kilometer op de kilometerteller zijn we terug op de Pacific Highway, maar niet ver weg zouden we het weer verlaten. De omweg is richting de Turistic Drive 8 en daar ontmoetten we een heel bijzondere plek.

Deze keer is het geen uitkijkpunt, geen gebouw of een strand of een berg ... het is een kerk. Maar als je zei dat het geen gebouw was! En het is waar ... het is een kerk zonder dak of muren, zonder kruisen of doopvont. In werkelijkheid is het enige dat je hebt de banken, zodat de gasten zich voelen.

Deze bijzondere plek wordt genoemd Groene kathedraal en het is een kamer (om het op de een of andere manier te noemen) in het midden van een bos met lange palmbomen en met een prachtig uitzicht op een meer, door sommige paren gekozen om hun bruiloften te vieren. We vinden de voorbereidingen voor een, maar wees voorzichtig, je kunt een begrafenis vinden, die ze ook uitvoeren.

Het vierde gezichtspunt is het Bennetts Head Lookout en is in Forster. Als je in Newcastle of Nelson Bay dacht dat je het groene oceaanwater zag, dan zul je hier volledig aan twijfelen. Vanaf de top van deze klif zul je niet alleen de kleur van de Stille Oceaan onderscheiden, maar het zal niet vreemd lijken om een ​​paar haaien te zien wachten op je val ... Als er ergens een moet zijn, ziet het er zeker zo uit.

Vanaf hier vertrekt een sedero van ongeveer 400 meter die een klein bos (vol moordende muggen) kruist naar het strand van de stad. Het grappige is dat je de top van een bereikt enorme duin, dat je als een kind moet afdalen, met lange passen en een glimlach op je gezicht, om bij het water te komen. We hebben hier niet veel mensen gezien, voorbij een handvol surfers.

Misschien zijn er nog meer interessante stranden Blueys strand, Boomerang strand en Elizabeth Beach, maar we kwamen te laat en we moesten ons vijfde en laatste gezichtspunt bezoeken. Dit is in de stad Taree en wordt genoemd Topuitkijkpunt. Het uitzicht over de rivier en de omgeving bij zonsondergang is gewoon spectaculair.

We hebben nog maar een paar kilometer tot Kewwaar we overnachten naast het bezoekerscentrum, in de rustruimte. Wij, een ander busje en een Australiër van degenen die perfect konden schitteren in een film van een toeristenmoordenaar.

Dag 8Kew - Arrawarra

We hadden geen tijd te verspillen dus gingen we naar de stad Port Macquairie. Daar hebben we eerst de Tacking Point-vuurtoren, een vuurtoren een beetje feote maar genesteld in een plaats van degenen die de hik verwijderen. Hoewel de belangrijkste reden om deze stad te bereiken de wasKoalas ziekenhuis, een echt herstelcentrum voor koala's met problemen: sommige zijn blind, anderen hebben ongelukken gehad, anderen zijn ziek ... Ze worden perfect verzorgd en er wordt rekening gehouden met de impact van bezoekers. Je kunt de geschiedenis van elk van hen lezen, de voortgang van het centrum en de genezing van vele koala's. Het bezoek is gratis, maar het wordt ten zeerste aanbevolen om een ​​donatie te doen of een aantal souvenirs uit uw winkel te kopen om hen te helpen met dit prachtige project door te gaan.

Port Macquairie heeft verschillende stranden en uitkijkpunten. Voordat we vertrekken, benaderen we degene in de Leeuwen park, maar winkel in de stad omdat het het waard is. Er zijn ook veel gigantische sculpturen van koala's verspreid over de straten.

We keken naar de kaart, in de noordelijke richting kregen we twee opties te zien: uitgang naar de Pacific Highway (optie voor caguetas) en verder langs de kustweg, waarvoor je een veerboot moest nemen (optie voor avonturiers). Omdat we echte avonturiers zijn, hebben we op dit moment besloten, het idee was om voorop te lopen tot we bereikten Crescent Heads Lookout, en daar keren we ons om naar de hoofdweg. 50 meter gaan we het laatst op de weg, omdat het een weg is, waarschijnlijk de ergste die we in Australië hebben gezien! Dus daar stonden we 5 minuten om te beslissen wat we moesten doen, totdat een 4 × 4 die van de voorkant kwam stopte en de kinderen die erin zaten een beetje gezond verstand zetten. Denk er zelfs niet aan om te volgen! We hebben net een bobbel verloren die we op de auto droegen! Dus moesten we ons omdraaien en de veerboot weer nemen om 30 minuten later op dezelfde plaats te zijn (we hebben de man van de veerman niet kwijtgeraakt). Natuurlijk hielp het ons tenminste om wat te zien woonwijken van de rijken ze hadden hun jachten voor de deur geparkeerd ...

Nambucca-hoofden Het is een van die middelgrote steden verspreid over de oostkust van Australië, vooral in dit deel. De dag was snel begonnen en we hadden wat vrije uren, en wat is een betere manier om ze op het strand op het strand door te brengen, toch? Het is een plan dat meestal niet faalt en dat we al wilden ... Onze hoek was het strand vanShelly strandWe aten daar, deden een dutje, lazen en genoten!

De stad is niet echt interessant, hoewel het een aantal zeer coole uitzichtpunten heeft. We gaan door de Captain Cook Lookout op het strand zelf, en door de Roterende uitkijk, wat u een heel ander uitzicht over de baai biedt.

Lety kreeg het hoofd om door een van die nerdachtige plaatsen te gaan die dit land gewoonlijk aanbiedt, een van die in de categorie "De grote" of "De reus" ... In dit geval is het de Grote banaan! Het is eigenlijk een pretpark, maar we blijven alleen achter bij de ingang, die hier onze aandacht trekt is het pictogram!

De grote verrassing van de dag wachtte. In deze twee maanden reizen door Australië hebben we al kangoeroes in alle soorten en maten gezien, maar het moment waarop we leven Natuurreservaat Moone Beach Het was magisch. De laatste lichtstralen vielen op hun lendenen, de moeders brachten hun jongen langzaam in hun tassen, anderen graasden kalm voor ons en twee mannetjes stonden voor schoppen. We hebben besloten dat kangoeroes onze favoriete dieren zijn.

in Arrawarra Rest Area We eindigden deze dag, in een vrij nieuw verzorgingsgebied met andere busjes. We nemen energie voor de rest van de reis, wat niet klein is!

Dag 9Arrawarra - Byron Bay

We nemen de gewoonte om niet te ontbijten op de plek waar we slapen, maar de batterijen snel te plaatsen en het al onderweg te doen. Deze keer was het in een klein stadje, maar waar, zoals in elke hoek van Australië, een klein park is met badkamers, barbecue en tafels. Dit had iets speciaals, zodra we de deur openden, begonnen we een aantal zeer luide geluiden te horen die van boven kwamen. We kijken omhoog en hangen voor ons, aan de takken van een lommerrijke boom honderden schandalige vleermuizen. Maar het was niet het enige dat ons bij het ontbijt vergezelde, een vogel met de zee van langsnavelige en mooie snavel (een ibis) hing daar de hele tijd rond. Oh en een grote hagedis. Oh, en een harige spin ...

We twijfelen er niet aan dat we door het noordelijke deel van Australië gaan. Bovendien is het weer plotseling veranderd, meer hitte en vochtigheid en minder koel 's nachts. Het landschap is van donkergroen naar heldergroen en geel gegaan. Zelfs de wolken herinneren ons aan degene die we altijd in Azië vinden. Tot nu toe hebben we nog niet zoveel palmbomen gezien en de suikerrietvelden reiken zo ver als het oog reikt. Maar we moeten ons ervan bewust zijn dat het enkele duizenden kilometers zijn die we vanuit Melbourne hebben afgelegd.

Een Yamba We kwamen vroeg aan en we hadden een goede tijd. Het is een plek met veel surftradities, met verschillende stranden die naar het schijnt geweldig zijn om te surfen, en met een verrassing: dolfijnen! Dolfijnen spelen in de golven met surfplanken. We zagen ze vanaf een kleine heuvel waar de Lighthouse.

Een andere plek waar je speelse dolfijnen kunt zien, is Ballina. En raad eens ... er is daar ook een vuurtoren! En enkele zeer coole gezichtspunten ... Als al deze dorpen erg op elkaar lijken. En waarom denk je niet? Ja, nog een gigantische frikada: de Grote garnalen! Het heeft een doek ...

We gingen naar Byron Bay, misschien wel de meest geliefde stad voor Australiërs (en buitenlanders) en beroemd om zijn hippie en alternatieve sfeer. Hier hebben we twee dagen doorgebracht en nee, we hebben Elsa Pataky niet gezien.

Dag 10Byron Bay - Brisbane

Vandaag was een heel speciale dag, we zouden Felipe weer ontmoeten, een vriend van degenen die reizen en voor altijd blijven. Met hem hebben we Azië verschillende keren ontmoet, en de volgende zou in Brisbane zijn! We hadden geen tijd te verliezen en na twee zeer leuke dagen in Byron Bay vertrokken we snel op onze laatste dag van deze etappe aan de oostkust van Australië met een busje.

De hele dag hebben we maar één stop gemaakt: coolangatta. We gebruiken deze plek om in de verte het profiel van de enorme stad te bekijkenGouden kust, wat we trouwens niet wilden doen. Dus nemen we genoegen met het fotograferen van een paar foto's van de wolkenkrabbers op afstand. Trouwens, midden in deze stad ligt de grens tussen de staten New South Wales en Queensland. Een nieuwe staat die ons verwelkomt, en dat vaak is geweest!

En om onze intentie te versterken om het niet te bezoeken, merken we dat ze hier tegenwoordig de Commonwealth Games vieren. Om Gold Coast wind mee te nemen, dat we even later Felipe op ons wachten in zijn super jacuzzi! We eindigen deze fase in Brisbane, de hoofdstad van de staat Queensland, die een van onze favorieten zou worden.