Om 08:15 van de dag 6 augustus 1945 de klokken van de 350.000 inwoners van Hiroshima stopten. "Kleine jongen"de atoombom die werd genoemd voor niet meer dan 3 meter meten, werd vrijgegeven door de Enola Gay in de Japanse lucht en explodeerde in het stadscentrum, waardoor 90% van de gebouwen tot as wordt gereduceerd en er duizenden levens mee gepaard gaan. Stel dat de einde van de Tweede Wereldoorlog en het begin van de straffen in deze regio van Japan.
De mensen van Hiroshima stonden op zoals elke andere dag, ze wisten dat het hun land, Japan, aan het doen was Havoc in heel Zuidoost-Azië en bijgevolg waren sommige van de grote steden van het land van de rijzende zon gebombardeerd door geallieerde vliegtuigen. Echter, en hoewel Hiroshima was een militair centrum belangrijk op dit moment, hier er is nooit een bom gevallen. Dit feit werd niet over het hoofd gezien voor veel inwoners, die geloofden dat het ergste nog moest komen.
En hoe goed ze waren, Hiroshima was de vermeende stad om het te implementeren "Manhattan Project", waarin zoveel geld door de Verenigde Staten was geïnvesteerd om het massavernietigingswapen te ontwikkelen en te creëren dat ze nu zoveel nastreven. De Amerikanen waren voorzichtig om tijdens de oorlog verschillende Japanse steden niet te bombarderen om de catastrofale effecten van een atoombom te bestuderen, zeg 'rauw'. Hiroshima was een van hen.
De bom explodeerde op 600 meter van de grond, in het centrum van Hiroshima en de onmiddellijke effecten werden opgemerkt binnen een straal van 10 km. Maar het ergste gebeurde in de straal van 2 km, waar letterlijk, wrak met alles daar. Slechts enkele gebouwen inbegrepen de koepel wat een symbool werd van de vernietiging van de oorlog, ze konden blijven staan, maar in ongelukkige omstandigheden.
Maar de gemiste belangrijkste waren de menselijk. Duizenden mensen verloren het leven door de explosie. Wat je je niet kon voorstellen en waar het Japanse volk niet op voorbereid was, was voor de vreselijke effecten dat zou lijden als gevolg van uranium pompstraling, die duizenden andere mensen naar het ziekenhuis stuurden en van waaruit ze nooit meer levend zouden vertrekken.
De Amerikanen, niet gelukkig, ze bombardeerden Nagasaki na het maken van hen over Hiroshima, een feit dat het Japanse rijk dwong zijn terugtrekking uit de Tweede Wereldoorlog aan te kondigen, in augustus 1945.
vandaag Hiroshima is een vriendelijke stad, het werd herbouwd op zijn as met een kracht die zeer kenmerkend is voor de Japanse persoonlijkheid: ze werkten samen, zonder terug te kijken en met een duidelijk gemeenschappelijk doel. En ze deden het heel goed. Maar ze wilden het niet vergeten, zo'n feit kan en mag geen verre herinnering zijn, moeten ze hebben gedacht, en de stad wil vandaag een voorbeeld zijn van het onmenselijke en vreselijke gebruik van atoombommen.
