Vorig jaar wilden we alweer naar toe Chiang Rai en omdat het dicht bij de grens met Laos ligt, maken we onze laatste Thaise stop daar voor nu. En we doen het in het pension "Ti Amo", hoewel Italiaans alleen de naam had.
In Chiang Rai is er in principe niet veel te zien, het hangt af van de intensiteit waarmee je het leeft, zodat je een goed geheugen hebt of niet. 'S Ochtends naderen we de'Wat Rong Khun 'of Witte Tempel, een paar jaar geleden gebouwd met de bedoeling van de kunstenaar om het in de toekomst in het kenmerk van Thailand te veranderen, omdat de Eiffeltoren uit Frankrijk kan komen, of de Big Ben uit Engeland. En in die hij is met zijn groep van 60 kunstenaars, zonder veel economische middelen maar met goed geladen moraal, is het voldoende om de muurschilderingen in de tempel te zien om het te bewijzen (het is jammer dat ze je niet laten fotograferen): Goku doet een kamehameha geüpload in de taal van Boeddha, of doraimon bijna opgegeten door een driekoppige draak, en zoveel andere fictieve personages (StarWars, superhelden ...) gemengd met mythologische wezens of met heel boeddha's.
Aan de buitenkant is de tempel prachtig, vooral in het midden van de ochtend, met de kristallieten die het zonlicht reflecteren totdat je je een paar ogenblikken blind laat na het de eerste keer te hebben gezien. Er zijn veel beschrijvingen. Gewoon zeggen dat het schokkend is, we zijn tenminste niet onverschillig
We brachten de nacht natuurlijk door in de weekend markt. Maar deze had een sfeer, Lety nam 30 minuten om te gaan voor een biertje bij een Seven Eleven dat 20 meter verderop was, maar aan de overkant van de markt. We moesten zitten met twee Thaise vrouwen die ons een deel van hun tafel gaven, omdat het allemaal vol was, en vanaf daar genoten we van het avondfeest en de vele verschillende dansen, hoewel met dezelfde basismuziek (ik weet niet hoe ze elk herkenden) melodie om de juiste stappen te starten ...).
We hadden een paar biertjes om te zien of we ook durfden, maar de Thaise groep leek zo homogeen, alle dansen vrijwel dezelfde choreografieën, we wilden die harmonie niet doorbreken. De gewoonte van dansen is supergezond, velen van hen moesten wat rust nemen om weer kracht te krijgen.
Hier zetten we een punt in onze reis door Thailand. We zullen over een paar maanden terugkeren, maar om te genieten van het andere deel van het toerisme, dat wil zeggen, stranden, kleine eilanden, kleine vissen, massages, cocktelitos ... wordt iemand opgewonden?
Haal je IATI reisverzekering met een 5% korting omdat je een Backpacking for the World-lezer bent via deze link: //bit.ly/29OSvKt
Als je het artikel leuk vond, vergeet dan niet te reageren en het te delen
